ข้างล่างนี้ท่านจะพบเส้นทางเดินผ่านประวัติศาสตร์คริสตจักรสากลตั้งแต่ปี 1500 ถึงปัจจุบัน. ผมคาดหวังว่าจะเป็นพระพรสำหรับทุกคนที่สนใจเรื่องประวัติศาสตร์และอยากเรียนรู้จากอดีตเพื่อสร้างอนาคตที่ดี (ท่านใดที่สนใจประวัติศาสตร์คริสตจักรสากลก่อนปี 1500 กรุณาคลิกที่นี้)
เพื่อดูภาพถ้ดไปหรือย้อนหลัง ช่วยกดลูกสรที่แป้งพิมพ์ดีด
วันอีสเตอร์เป็นวันที่คริสเตียนฉลองการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์
ซึ่งในหลายๆ ประเทศใช้ไข่และกระต่ายเป็นสัญลักษณ์ของการฉลองด้วย
ไข่กับกระต่ายเกี่ยวอะไรกับวันอีสเตอร์?
ในวันที่พระเยซูฟื้นขึ้นจากความตายและออกมาจากอุโมงค์ฝังศพ พระองค์กับเหล่าสาวกเล่นกับกระต่าย หรือต้มไข่กินกันอย่างนั้นหรือ? ไม่ใช่เลย! เหล่าสาวกไม่ได้ใช้ไข่หรือกระต่ายมาร่วมฉลองการฟื้นคืนพระชนม์ของพระคริสต์ แต่ทั้งสองสิ่งนี้เป็นประเพณีจากศาสนาอื่นๆ และถูกนำมาเสริมเข้าไปในการเฉลิมฉลองวันอีสเตอร์ของคริสเตียนในภายหลัง
ดร. ระวี ดินกินส์ มิชชันนารี OMF แบ่งปันในวันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ 2013 ณ ห้องประชุมใหญ่พระคริสตธรรมกรุงเทพที่ผ่านมา (เทศนาแบบเล่าเรื่องเจาาะใจ) การเรียนพระคัมภีร์อย่างนี้สนุกดีและช่วยผู้ฟังให้เข้าใจพระคำของพระเจ้าดีมากที่เดียว ลองฟังดูซินะครับ ขอพระเจ้าอวยพระพรครับ
ข้างล่างนี้ท่านจะพบเส้นทางเดินผ่านประวัติศาสตร์คริสตจักรสากลตั้งแต่สมัยพระเยซูนจถึงปี 1500. ผมคาดหวังว่าจะเป็นพระพรสำหรับทุกคนที่สนใจเรื่องประวัติศาสตร์และอยากเรียนรู้จากอดีตเพื่อสร้างอนาคตที่ดี (ท่านใดที่สนใจประวัติศาสตร์คริสตจักรสากลตั้งแต่ปี 1500 กรุณาคลิกที่นี้)
เพื่อดูภาพถ้ดไปหรือย้อนหลัง ช่วยกดลูกสรที่แป้งพิมพ์ดีด
หรือดูที่ YouTube ก็ไดครับ
เชิญมาอ่านว่าพระเจ้าทรงใช้ใบปลิวและคำอธิษฐานของคุณแม่อย่างไรในชีวิตของฮัดสันเทเลอร์ (Hudson Taylor) มิชชันนารีชื่อดังประกาศข่าวประเสริฐที่ประเทศจีนและก่อตั้งคณะมิชชั่น China Inland Mission (ปัจจุบัน โอเอ็มเอฟ)
“ผมไม่มีวันลืมวันนั้นได้ คุณแม่สุดที่รักของผมไม่อยู่บ้าน ท่านเดินทางไปเยี่ยมญาติยังแดนไกกล ตอนบ่ายผมเข้าไปในห้องสมุดของพ่อเพื่อหาหนังสืออ่านให้สบายใจในวันหยุดแต่ไม่มีเล่มไหนถูกใจ ผมจึงหยิบใบปลิวเกี่ยวกับพระกิตติคุณขึ้นมาดู โดยบอกกับตัวเองว่าตอนต้นเป็นเรื่องสนุกๆ และตอนท้ายคงสรุปคติสอนใจหรือเทศนา เราอ่านเฉพาะช่วงแรกก็แล้วกัน ผมนั่งลงอ่านแบบไม่ใส่ใจเท่าไร คิดว่าถ้าความรอดมีจริงๆก็คงไม่ใช่ผมหรอก ผมไม่รู้เลยว่าในเวลาเดียวกันนั้นแม่ผมซึ่งอยู่ห่างไกลถึงร้อยกิโลเมตร ลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารตอนเที่ยงด้วยความหนักใจต่อลูกชายคนนี้อย่างมาก ในฐานะท่านเป็นแขกไม่มีงานการอะไรต้องทำมากมายในบ้านหลังนั้นท่านจึงขึ้นไปที่ห้องนอน ปิดประตูใส่กลอนและตั้งใจจะไม่ออกจากห้องนั้นจนกว่าพระเจ้าจะตอบคำอธิษฐานของท่าน แม่คุกเข่าอ้อนวอนพระเจ้าอย่างหมดใจ ในที่สุดท่านก็อธิษฐานต่อไปอีกไม่ได้ แต่พระเจ้าดลใจให้สรรเสริญพระองค์แทน เพราะว่าพระเจ้าทรงตอบคำอธิษฐานแล้ว คือ ลูกชายคนเดียวของท่านได้บังเกิดใหม่แล้ว ขณะที่อ่านใบปลิวอยู่ที่บ้าน ผมสะดุดใจประโยคที่ว่า “งานของพระเยซูสำเร็จแล้ว” ทำไมคนเขียนถึงเขียนเช่นนี้ ทันใดคำสำเร็จวาบเข้ามาในความคิดผม อะไรสำเร็จ ? ผมได้คำตอบในบัดเดี่ยวนั้น คือ ชำระหนี้บาปให้ครบถ้วนหมดแล้ว ไม่ใช่บาปของผมคนเดียวแต่เป็นบาปของทั้งโลกด้วย”
พี่น้องบางท่านอาจจะเคยร้องเพลงที่ว่า “สาธุการพระนาม บนเส้นทางเดินล้อมด้วยเสี้ยนหนาม ถึงต้องเจ็บปวดเมื่อยามเดินตาม สาธุการพระนาม” เพลงนี้สนับสนุนให้พวกเราสรรเสร็ญพระเจ้าในทุกๆ สถานการณ์ แต่ที่แท้จริงแล้ว การสรรเสร็ญพระเจ้าในขณะพวกเรากำลังทุกข์ทรมาน เป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ง่ายๆ ปกติเมื่อพวกเราทุกข์ทรมาน ความรู้สึกในจิตใจของพวกเราในช่วงแรกจะไม่นึกถึงการขอบพระคุณพระเจ้า แต่จะมีความขมขื่น โกรธเคียง ท้อแท้ใจ และหมดหวังเป็นแน่ๆ คงไม่มีใครอยากจะสรรเสร็ญพระเจ้าเท่าไร ถึงแม้พวกเราต้องการให้ความรู้สึกแบบชื่นชมยินดีกลับมาอีกครั้ง พวกเราก็ไม่สามารถที่จะบังคับใจให้เป็นไปได้ ยิ่งกว่านั้นบางครั้งพวกเราอาจจะมีความทุกข์ทรมานถึงขึ้นจะทนไม่ไหว แล้วเราจะทำอย่างไรที่จะต่อสู้กับความรู้สึกอย่างนี้ได้?
สถานการณ์อย่างนี้ เราจึงต้องนำความรู้สึกอย่างนี้เข้าเฝ้าพระเจ้า เพราะถ้าพวกเราจะปล่อยให้สถานการณ์เป็นไปอย่างยืดยาว ก็จะเปรียบเสมือนกับเอาพวกเราตกหลุ่มลึกอยู่ที่จะหาทางออกไม่ได้ แต่เมื่อไรที่บอกเราเงยหน้าขึ้นดูพระคริสต พระองค์ก็จะประทานให้ความหวังเพื่อจะมาประคองใจของพวกเราไว้
พระคริสตจะยืนพระหัตถ์เพื่อมาจับมือพวกเรา และดึงพวกเราขึ้นจากหลุมลึก พระเยซูทรงเคยเดินอยู่บนเส้นทางที่ล้อมด้วยเสี้ยนหนาม แต่พระองค์มิได้มุ่งความคิดอยู่ที่ความทุกข์ ถึงแม้พระองค์จะหนีความทุกข์ไม่พ้นเช่นกัน พระธรรมฮีบรู 12:1-2 เขียนไว้ว่า“ขอให้เรายังคงวิ่งแข่งด้วยความทรหดอดทนในการแข่งขันที่อยู่ข้างหน้าเราโดยจับตามองที่พระเยซูผู้เบิกทางความเชื่อ และผู้ทรงทำให้ความเชื่อนั้นสมบูรณ์ พระองค์ทรงสู้ทนต่อกางเขน เพื่อความยินดีที่อยู่ต่อหน้าพระองค์ ทรงถือว่าความอับอายนั้นไม่เป็นสิ่งสำคัญ และพระองค์ประทับเบื้องขวาพระที่นั่งของพระเจ้า”
เมื่อท่านเป็นทุกข์ ขอให้จับตามองดูที่พระคริสตและระลึกถึงทุกสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำเพื่อท่าน จงเปิดพระคัมภีร์อ่าน และใคร่ครวญในพระราชกิจอันยิ่งใหญ่ที่พระองค์ทรงกระทำ จงลองคิดถึงพระลักษณะของพระองค์ พระเมตตาและ พระคุณที่พระองค์เคยสำแดงในชีวิตของท่าน
แม้ว่าสถานการณ์ที่ทำให้ท่านเป็นทุกข์อาจยังมีอยู่ ความหวังใหม่และความชื่นชมยินดีใหม่จะกลับมาเมื่อท่านเงยหน้าขึ้นและมองดูที่พระคริสต สาธุการพระนาม
OMF International
10 W. Dry Creek Circle
Littleton, CO 80120
Read this article in English